قرآن کتابی است که در کم تر از ربع قرن قبایل پراکنده و صحرانشین و دربند
مثلث شراب و شهوت و شمشیر را به تعیین کننده ترین مردان سرنوشت جهان تبدیل
می کند و در کم تر از یک قرن فرهنگی نو و انقلابی در تمدن بشری می آفریند.
قرآن کتابی است که با نام «خدا» آغاز می شود و با نام «مردم» پایان می
یابد. آغاز آن نام خدا و «بسم الله» است و آخرین کلمه اش«ناس». در این کتاب
آسمانی ، نام بیش از 70 سوره از مسائل انسانی گرفته شده است و بیش از 30
سوره به مسائل مادی می پردازد.
قرآن کتاب زندگی است و داروخانه تمام دردهای انسان .
حضرت امیرالمومنین علی(ع)می فرماید:
«استشفوا بنوره؛ با نور قرآنی خود را شفا دهید.»
گلادستون، نخست وزیر یهودی مسلک دستگاه استعمار انگلیس، خشمگینانه به
اهمیت قرآن در بین مسلمانان اشاره می کند و درحالی که قرآن را بر، تریبون
مجلس انگلیس می کوبد، می گوید:
«تا این کتاب در میان مسلمانان باشد، امنیت و اطاعت سرزمین های مسلمان نشین در برابر استعمار انگلیس محال است.»
هجویری در کشف المحجوب می نویسد: «طبع از خواندن آن ملول نگردد.» یکی از
جنبه های قرآن طراوت همیشگی است. آیات الهی به گونه ای است که انسان در
تلاوت آن احساس خستگی نمی کند.
بارتلمی سنت هیلر فرانسوی می نویسد: «دنیای ظاهری و باطنی و عظمت معنوی
قرآن کریم و انسجام الفاظ آن بیانگر تازگی افکار آن برای همه زمان هاست.»
جرینه فرانسوی نیز می گوید: «در قرآن کریم هیچ چیزی از طبیعیات،بهداشت، طب و قوانین اجتماعی فروگذاری نشده، لذا مسلمان شدم.»
زیبایی ظاهری و عمق معانی این کتاب مقدس سبب شده است دانشمندان و ادیبان
جهان آن را بستایند و مردم را به مطالعه آن فراخوانند؛ برای نمونه، یاد کرد
بخشی از گفتار دانشوران فرهیخته سودمند می نماید:
دانشمند بنام انگلیسی کوسین دپرسوال:
«زیبایی و حیرت قرآن مثالی زدنی است.»
لومانس ، دانشمند آمریکایی:
«اول شراره زیبا و با طراوت که نور از قرآن کریم می باراند و نور تابش می کند بسم الله الرحمن الرحیم است. که دنیایی از معنا است.»
مونت گمری انگلیسی:
«قرآن وقتی تلاوت می شود گویی از قلب بیرون می آید و سپس به قلب نفوذ می کند.»
ربوا ، دانشمند فرانسوی :
«قرآن منطق و زیبایی دارد، به زور به کسی تحمیل نمی شود بلکه لطیف است و در مقام اقناع به نیروی منطق مجهز است.»
دانشمند انگلیسی سر ویلیام موئیس:
«قرآن کریم آکنده از دلایل منطقی، علمی، قضایی، حقوقی، مدنی و مهم تر از همه لطافت است. که در کتب آسمانی بی نظیر است.»
دانشمند ایتالیایی مایل آنجلو:
«قرآن با طراوت و منطق است و برخلاف تعالیم مسیحیت، قرآن انسان را موجودی شریف و با شخصیت می داند نه موجودی کثیف و ذاتا آلوده.»
نویسنده بلند آوازه روسیه تولستوی:
«هرکسی بخواهد سادگی پیام الهی بی پیرایگی اسلام و عظمت کلام و طراوت سخن را دریابد، قرآن بخواند.»
دانشمند اسکاتلندی توماس کارلایل:
«قرآن تنها کتاب بلیغ همه اعصار است.»
ادیب اسکاتلندی راکستون:
«سالیان دراز در جست وجوی حقیقت بودم، آن را در اسلام و قرآن یافتم.»
دانشمند و خاورشناس شهیر آلمانی تئودور نولد که:
«قرآن با منطق علمی و روش اطمینان بخش و قانع کننده ای که دارد دل های شنوندگان خود را به سوی خویش توجه داده است.»
دانشمند فرانسوی سدیو:
«در قرآن که اوج زیبایی سخن ها است. چیزی از مقررات اجتماعی فروگذاری نشده است.»
ریاضیدان، شاعر و نویسنده بلند آوازه آلمانی یوهان ولفگانگ فون گوته:
«قرآن اثری است سترگ که به واسطه سنگینی عبادات آن در آغاز خواننده را
مخیر و سپس مفتون جاذبه خود می کند و بالاخره انسان بی اختیار مجذوب زیبایی
های بی پایان آن می گردد.»
محقق آمریکایی ویل دورانت:
«در قرآن قانون و اخلاق و بسیاری از اصول و مبانی ، یکسان آمده است. در قرآن اگر از دین صحبت می کند، از دنیا چشم نمی پوشد.»
فیزیکدان شهیر قرن بیستم آلبرت اینشتین:
«قرآن کتاب جبر یا هندسه یا حساب نیست، بلکه مجموعه ای از قوانین است که
بشر را به راه راست، راهی که بزرگ ترین فلاسفه دنیا از تعریف و تعیین آن
عاجزند، هدایت می کنند.»
خاورشناس مشهور آلمانی ژوزف هوردوویچ:
«قرآن عامل بسیار شگرفی در بالا بردن فکر مسلمانان بود و باعث شد آنان به
تحقیقات علمی و پدید آوردن اندیشه پیش از ما غربیان حرکت کنند.»
دانشور اسکاتلندی رابرتسون:
«قرآن مقدس در مسائلی همچون دورویی، کینه، تکبر، غرور، بی عدالتی و غیره
بسیار سختگیر و در مورد صفات نیک مانند صبر، حق شناسی، صداقت، جدیت و...
بسیار مصر و جدی است و خواندن آن بسیار دلنشین و دارای جذبه ای فرازمینی
است.»
منبع : اینترنت
نویسنده: حسین خنیفر
