اما چه باید کرد تا شادکامی در ما خلق شود؟
- ترسیم تصویری مثبت از جسم، روح و شخصیت خود :
اگر خود را فردی نیرومند، استوار و بی‌باک همچون کوهی در مقابل مصائب و
مشکلات تجسم کنیم، غلبه بر مشکلات آسان شده، نگرانی‌ها و تشویش‌ها تبدیل به
امید و شادی و نشاط خواهد شد.
- پرهیز از تنهایی و گزینش دوستانی خوب :
دوست داشتن و دوست داشته شدن یک هنر ارزنده است که همه می‌توانند با دقت و
هوشیاری از این هنر بهره‌مند شوند که به اعتقاد یکی ازدانشمندان عشق عامل
سلامت و رشد افراد است.
- زندگی کردن در زمان حال : بسیاری
از استرس‌ها، اضطراب‌ها و نگرانی‌هایی که حتی منجر به مرگ افراد یا از دست
دادن سلامت آنان می‌شود این است که در زمان حال زندگی نمی‌کنند و مدام یا
به فکر گذشته یا آینده نامعلوم خود می‌باشند، در نتیجه نمی‌توانند از زندگی
فعلی خود لذت ببرند و شاد باشند. البته باید برای آینده هدف داشته باشیم و
از گذشته تجربه‌ها را به خاطر بسپاریم.
- داشتن برنامه‌ریزی مناسب :
برنامه‌ریزی در انجام امور، شادابی و انرژی مثبت به دنبال داشته، در کاهش
نگرانی‌ها و تشویش‌های فرد نسبت به آینده نقش بسزایی دارد و در فرد اعتماد
به نفس و ایمان به موفقیت به وجود می‌آورد.
- پرورش حس شوخ طبعی:
توانایی دیدن وجه شوخی مشکل یا عامل نومیدی، کمک می کند حس کلی نگریتان
اسیب نبیند. شوخ طبعی بخش مهمی از احساس شادکامی است زیرا احساس اعتماد به
نفس ایجاد می کند و احساس اعتماد به نفس به معنای آن است که خودتان را بیش
از اندازه جدی نگیرید. تنها افراد بی اعتماد به نفس هستند که برای حفظ
تصویر شکننده شان از خود نگران اند. وقتی اشتباه می کنید به خودتان بخندید و
دیگران را هم بخندانید تا اضطرابتان، روی هم رفته کاهش یابد.توجه داشته
باشید که اگر مشکلات در زمینه ای کلی همراه با دیگر امور زندگی تان در نظر
گرفته شوند احتمالا چندان هم مهم نیستند و به شادکامی شما اسیبی نمی
رسانند.
- محکم و استوارکردن پایه‌های نظام خانواده : خانواده‌هایی
که قادر به درک نیازها و تمایلات جوانان نیستند و به دور از هرگونه صمیمت
با آنان برخورد می‌کنند، باید منتظر باشند که اگر زمینه لازم را برای شاد
زیستن جوانان خود فراهم نکنند، آینده تلخی در انتظار جوانان آنان خواهد
بود.
یکی از بهترین هدایایی که
والدین می‌توانند به فرزندانشان بدهند امکان شادزیستن و شاد بودن است ،
زیرا طبق فرمایش مولایمان امام حسین(ع ) شادمانی در خانه‌ای است که مهر و
محبت در آن مسکن دارد.
- ترغیب اعضاء خانواده به مسئولیت‌پذیری : قبول مسئولیت به انسان اقتدار و اعتماد به نفس می‌بخشد که خود از عوامل سازنده شخصیت با ثبات به شمار می‌روند.
- ضعف های خودمان را بپذیریم:
واقعیت این است که هر کس ضعف هایی دارد، به جای فروماندن در ضعف های خود و
گرفتار شدن در دام یأس و ناامیدی، بکوشیم انتقادپذیر بوده و بر ضعف هایمان
غلبه کنیم و به دنبال راهکار باشیم .
- انتظارات و توقعات خود را مشخص کنیم :
سعی کنیم انتظارات و توقعات خود را متناسب با شرایط زندگی و استعدادها و
توانایی های خود تعیین کنیم و حد معقولی را برای خواسته هایمان در نظر
بگیریم.
